Kennis en afspraken over epilepsie biedt zekerheid voor alle betrokkenen
Als onderwijskundig begeleider verzorg ik spreekuren in ziekenhuizen voor kinderen met epilepsie. Ik begeleid leerkrachten en hun leerlingen met epilepsie, van kind tot jongvolwassene, met hulpvragen in de schoolsituatie. Na een verwijzing neem ik contact op met ouders, het kind zelf en de betrokken leerkracht om hulpvragen te inventariseren. Vragen kunnen bijvoorbeeld te maken hebben met moeite met aandacht en concentratie, voorlichting over epilepsie op school of het ondersteunen van de leerkracht in de begeleiding van de leerling met epilepsie.
Onzekerheid bij de leerkracht
Onlangs kreeg ik een jongen doorverwezen die na jaren aanvalsvrij te zijn geweest, weer aanvallen kreeg. Zijn medicatie werd opgestart. De leerkracht van de jongen had geen ervaring met epilepsie en wilde graag handvatten voor het begeleiden van de leerling. De leerkracht voelde zich onzeker in de aanpak en wilde ook graag weten hoe de aanvallen zouden kunnen verlopen.
Kennis en afspraken over epilepsie bieden zekerheid
In het gesprek met ouders en leerkracht wist ik de zekerheid van de leerkracht te versterken met informatie over het epilepsiebeeld van de leerling. Ook toonde ik beelden van een aanval. Vervolgens maakten we concrete afspraken over het geven van extra instructie en het richten van aandacht tijdens de les.
Aandacht voor het kind
De ouders voelden zich gehoord in het gesprek. Zij merkten de grote betrokkenheid van de leerkracht en vonden het fijn dat er aandacht was voor hun kind. De moeder gaf aan nooit gedacht te hebben dat er zoveel positiefs voor haar kind kon gebeuren.