Het effect van klassenvoorlichting over epilepsie in het VO

De overgang van het basisonderwijs naar het voorgezet onderwijs is een grote stap. Zeker voor leerlingen met epilepsie. Ook Timo, een brugklasleerling met epilepsie, had het in het begin moeilijk op de middelbare school. Hij haalde veel onvoldoendes en had weinig aansluiting in de klas, waardoor hij zich niet gelukkig voelde op school. Een voorlichting over epilepsie aan zijn klasgenoten bracht hier verandering in.

Vermoeidheid

Door zijn epilepsie en medicatie was Timo erg vermoeid. Hierdoor was hij niet in staat om het volledige rooster te volgen en al zijn huiswerk te maken. Samen met de ouders, mentor en zorgcoördinator van Timo ben ik als onderwijskundig begeleider daarom op zoek gegaan naar oplossingen. Zo heeft de zorgcoördinator met de directie besproken of het lesrooster van Timo aangepast kon worden. Hij mocht ‘s morgens later beginnen en af en toe een tussenuur als rustuur gebruiken. Daarnaast heb ik de enorme vermoeidheid doorgegeven aan de neuroloog, zodat hij Timo’s medicatie kon aanpassen.

Welbevinden op school en klassenvoorlichting

Naast Timo’s vermoeidheid, waren er ook zorgen over zijn welbevinden op school. Daarom heb ik voorgesteld om Timo’s klas over zijn epilepsie te informeren. Het is belangrijk de leerling hier zelf bij te betrekken. In de eerste instantie had Timo echter weerstand tegen het idee van een presentatie over zijn epilepsie voor de klas. Daarom heeft zijn moeder met hem thuis de mogelijkheden en voordelen van een klassenvoorlichting besproken, waarna hij er toch mee instemde.

De voorbereiding voor de voorlichting

Ter voorbereiding van de voorlichting, hebben Timo en ik eerst uitgebreid besproken wat de epilepsie voor hem betekende en hoe het kwam dat het leren zo moeilijk ging. Vervolgens hebben we opgeschreven wat hij belangrijk vond om aan de klas te vertellen en filmpjes uitgezocht voor de presentatie. Timo gaf duidelijk aan dat hij wel bij de presentatie aanwezig wilde zijn, maar dat ik de voorlichting moest geven en alle vragen moest beantwoorden. Voor mij is het heel belangrijk dat de leerling bij de voorbereiding de regie heeft. Hij bepaalt wat en hoe er verteld wordt. Het is tenslotte zijn verhaal. Ondanks de voorbereiding vond Timo het ontzettend spannend en was hij erg onzeker over wat de klas van de presentatie zou vinden.

De klassenvoorlichting

Tijdens de presentatie luisterden Timo’s klasgenoten gelukkig zeer aandachtig en waren ze erg betrokken. Ook stelde ze veel vragen. Op mijn vraag hoe ze Timo op school konden helpen, bedachten ze praktische oplossingen. In het begin zat Timo nog wat in elkaar gedoken, maar hij ging steeds meer rechtop zitten. Je zag hem duidelijk ontspannen. Timo was erg opgelucht dat het zo was verlopen.

Het effect van uitleg aan de klas

Twee maanden na de voorlichting over epilepsie geven de ouders en mentor van Timo aan dat er veel is veranderd. De docenten zien dat Timo veel opener is geworden. Hij laat zijn humor weer zien en is veel zelfstandiger geworden. Ook zijn de leerprestaties sterk verbeterd, natuurlijk ook door het aangepaste rooster en de wijziging in de medicatie. Timo heeft thuis verteld dat hij het op school minder lastig vindt. Hij weet en voelt dat zijn docenten en zijn medeleerlingen nu achter hem staan. Het begrip van zijn omgeving heeft hem sterker gemaakt en hierdoor heeft hij meer zelfvertrouwen gekregen. Uiteindelijk vond hij de klassenvoorlichting een succes!

Om privacy redenen is in deze blog een fictieve naam gebruikt.