Begeleiding voor een leerling met epilepsie én haar leerkrachten

Voor veel jonge kinderen lijkt het leren op school vanzelf te gaan. Als onderwijskundig begeleider kom ik echter regelmatig in contact met leerlingen waarbij dit niet zo is. Zo komt bij veel leerlingen met epilepsie het sociaal-emotioneel welbevinden onder druk te staan, wat weer negatieve gevolgen kan hebben voor het leren. Dit blijkt niet alleen voor de leerling zelf lastig, maar ook voor de betrokken leerkrachten. 

Verminderde alertheid en concentratieproblemen

Vera is een enthousiaste groep 3-leerling die graag wilt leren lezen. Ze kent al wat letters en heeft ook voldoende cognitieve vaardigheden om het leren lezen aan te kunnen. Toch blijkt leren lezen een uitdaging voor Vera. Haar epilepsie en de bijwerkingen van de medicijnen, hebben namelijk een grote impact. Ze is verminderd alert, vindt het lastig om haar aandacht bij de les te houden en kan zich niet goed concentreren. Ze kan het tempo in de klas niet bijbenen en komt niet tot synthetiseren. Ze is zich ervan bewust dat ze trager is dan haar klasgenoten en wordt hier onzeker van. Ze vraagt: ‘Hoe kan ik dat wel leren?’ en ‘Ik wil net zo slim zijn als de anderen.’ Thuis is Vera erg verdrietig.

Epilepsie en sociaal-emotioneel welbevinden

Voor de ontwikkeling van een kind is het van belang dat hij zich ontspannen, prettig en op zijn gemak voelt. Bij veel kinderen met epilepsie staat dit sociaal-emotioneel welbevinden echter onder druk. Het gevoel van vertrouwen in het eigen kunnen en nieuwsgierigheid naar nieuwe dingen maakt dan plaats voor gevoelens als onzekerheid en angst. Dit is ook te zien bij Vera.

Motivatie en werkhouding

Uit gesprekken met Vera’s leerkrachten blijkt dat zij twijfelen aan haar motivatie en werkhouding. Ik informeer de leerkrachten over de epilepsie die bij Vera speelt en de gevolgen daarvan op haar functioneren. Door uit te leggen hoe Vera denkt en hoe ze zichzelf ziet, maak ik aan haar leerkrachten duidelijk dat veel leerproblemen bij leerlingen met epilepsie niet door een gebrek aan motivatie of slechte werkhouding komen. 

Ondersteuning voor leerkrachten van leerlingen met epilepsie

Leerlingen met een extra hulpvraag, zoals leerlingen met epilepsie, roepen makkelijk onzekerheid op bij leerkrachten. Juist daarom is het belangrijk om leerkrachten te ondersteunen in de dingen die ze goed doen. Ik help ze door te kijken naar wat wel goed gaat en door dat te benutten om zichzelf steeds sterker te voelen in de begeleiding. Dit maakt dat leerkrachten een reëler beeld van de situatie krijgen en ervaren dat ze al veel goed doen. Door uitleg te geven over epilepsie, krijgen leerkrachten bovendien vaak meer begrip voor een leerling. Bij Vera’s leerkrachten is bijvoorbeeld te zien dat zij meer aandacht krijgen voor haar functioneren. Zij interpreteren haar gedrag nu op de juiste manier, waardoor zij samen met Vera’s ouders tot de meest passende vervolgstappen kunnen komen.

Het is belangrijk om in het begeleidingsproces oog hebben te hebben voor de leerkracht. Door te bevorderen dat de leerkracht zich sterk en stevig genoeg voelt om de leerling met epilepsie te ondersteunen, geef ik ook op een indirecte manier begeleiding aan de leerling. Het is fijn om te merken dat dat werkt.

Om privacy redenen is in deze blog een fictieve naam gebruikt.