Samen komen we tot een oplossing

Vera is een dromerige, sociale en hardwerkende leerling met Rolandische epilepsie in het reguliere basisonderwijs. De verpleegkundig specialist van het ziekenhuis en de ouders van Vera, vragen mij als onderwijskundig begeleider om mee te kijken naar Vera’s situatie op school. Er zijn namelijk problemen op het gebied van slaap en waak en in de klas heeft ze moeite met rekenen, informatieverwerking en haar werkhouding.   

Duiden van de problemen

In samenwerking met de school en ouders van Vera zoek ik uit welke problemen er zijn en hoe we deze kunnen oplossen. Naast moeite met rekenen en haar werkhouding, blijken ook factoren uit Vera’s omgeving een rol te spelen. Zo zit ze in een combinatieklas, heeft ze wisselende leerkrachten vanwege ziektevervanging en bestaat er een verschil in beleving door school en ouders. Hierdoor krijgt Vera een achterstand. Ze functioneert niet op het niveau dat men van een leerling in groep 6 verwacht. Om het onderwijsaanbod te laten aansluiten bij wat Vera nodig heeft, dienen de verwachtingen en eisen bijgesteld te worden. Als onderwijskundig begeleider kan ik, vanuit mijn neutrale rol met expertise op het gebied van epilepsie en onderwijs, de school en ouders helpen om hiervoor tot een plan van aanpak te komen.  

Zoeken naar oplossingen

In overleg met Vera’s arts wordt een medisch onderzoekstraject in gang gezet. Er wordt onderzoek gedaan naar de epilepsie van Vera en de gevolgen voor haar schoolsituatie. Het onderzoek maakt duidelijk dat de epilepsie geen weerslag heeft op Vera’s cognitie. Wel is er sprake van een aandachtstoornis. Er wordt daarom een dringend advies gegeven om Vera, door middel van de gedragsaanpak bij ADD, aan te leren meer gestructureerd te handelen. Voor school betekent dat bijvoorbeeld dat Vera bij rekenen slechts één oplossingsstrategie krijgt aangeleerd en sommen uitrekent volgens een stappenplan. Hoewel het onderzoek bevestigt wat al lange tijd wordt gezien, blijkt dat het vooral van belang is om inzicht te krijgen in de gevolgen van de epilepsie. Het duiden, behandelen en begeleiden van de ADD, blijkt voor Vera de oplossing. Dit is een bevestiging van de ingeslagen weg. Hiermee komen we samen tot passend onderwijs voor Vera.   

Samenwerking 

Dankzij mijn betrokkenheid als onderwijskundig begeleider kunnen Vera’s ouders en school weer samen verder met het goed begeleiden van Vera. Ook beseffen de ouders hoe belangrijk het is om informatie over Vera en haar epilepsie met school te delen. Het begeleidingstraject was kort, krachtig en direct. De wil om met elkaar in gesprek te gaan was bij iedereen aanwezig. Bij aanvang zochten we naar een goede manier om samen te werken. Zo werd de communicatie in gang gezet en konden we samen achterhalen wat Vera nodig heeft en hoe we dit kunnen bereiken. 

Als school geen hulpvraag heeft en ouders wel, of andersom, dan voelt degene met de hulpvraag zich niet altijd gehoord en begrepen. Het niet ontvangen en erkennen van zo’n vraag brengt de school, ouders en onderwijskundig begeleider dan aan de grens van passend onderwijs en dat is nou net niet wat we willen. Gelukkig konden we met de constructieve wil van alle betrokkenen een oplossing vinden voor Vera.